Yağmur Yağdığında En Sevdiğin Şey

yaşadığım şey neyse
senden gelmedi
böcek bile kendisini nasıl bilirse
kitaplığımı temizlerken bulduğum
bir şey
öyle kaldı yaşamımda

senden hiç bir şey gelmedi
keşke bir bebek ağlaması
biraz kuru yaprağı yırtarak
akan su damlası
gökkuşağına oyun oynayan
bir renk
biraz

yatağına kokusunu salgılayan bir beden

-seninle merdivende karşılaştık
birimiz iniyordu diğeri çıkmaktaydı
ne sesini duydun helkopterin
ne de bacaklarındaki merdiven acısına
yoğunlaşan ışıkarını
ne de solucanların
çürümüşlüğüne yaşamak için
sığındıklarını

ucu ayağına uzun
ayakkabınla, metal merdivenin başında
durdun
hayalindeki yataklarımı aklına getirme
buruşuk çarşaf, seni hiç bir şeyimle saracak

ucu ayağına uzun, bir salıncak
seni yıldızlara sunacak

göğün kuşağı uygun
telefondaki sesine

elindeki
patlayan mantarı
çevir başının üstünde
öfkeli gülümsemenle-

bir saygıya sunmuştum
kendimi oysa

yaşadığım şey neyse
hepsi hepsi birkaç saat
belki birkaç yaşam,
hep bir gecesi var
bu dünyanın gibi bir şey
yaşadığım şey neyse

şimdi evine kapanırsın sen
yağmur yağdığında
en sevdiğin şey