Pencereler en çok o anı sever bilirim,
Damlalar değince cama …
O andır pencerelerin aşklarını ilan anı…
Bizim de aşkımız böyle birşeydi işte…
Yağınca yağmur,
Değince cama…
Gözlerimde yaş olurdun…
Ben seni kaybetmemek için ağlayamazdım hiç.
Hala saklısın ben de …
Şimdilerde yağmurlarla biriktiriyorum seni.
Bir mucize olsan ve camda ki izin SEN olsan,
İşte o an ben doya doya, omzunda ağlasam.
Efsun AydınKayıt Tarihi : 5.1.2006 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!