Yağmur ve Rüzgâr Şiiri - Cem Kamalı

Elektrikler gidince, şehir kabusa dönüyor,
Ama sessizliği, çok güzel.
Rüzgâr var, sana benziyor,
Yağmur yağsa, durulacak bu fırtına,
Yağmur, sanki sana benziyor.
Rüzgâr ister mi ki, yağmur yağsın da,
Dursun her şey.
Her rüzgâr, durulmak ister,
Yoksa çok can yanacaktır, bilir.
Peki ya yağmurun canını yakarsa rüzgâr;
O hırs ve öfkeyle.
Derse ki;
"Sen yağsan da ben buradayım,
Dinmez tükenmez bazı şeyler".
Ve yanarsa yağmur,
Körüklerse Rüzgâr..
(CMK)