Yağmur ve Çocuk Şiiri - Ali Akça

alnımızda başlardı ince ince,
başıboş sağanak olur dinerdi,
iner iliklere, ruha işlerdi;
yağmuru dost bilirdi çocuklar.

damla damla, sanki doğal bir inci
sular, dağdan takla makla kopar
doğardı, üstünde yaşam sevinci;
yağmuru dost bilirdi çocuklar.

varoşlarda bir yangın yeri doğar,
bulutlar şimşek yıldırım patlar,
toprağı, kaldırımı ne varsa boğar;
yağmuru dost bilirdi çocuklar.

sicim gibi iner gri boncuklar,
sürükler götürürdü tüm umutları,
caddeyi, sokağı, aşardı sular;
yağmuru dost bilirdi çocuklar.