Yağmur Vardı Bu Sabah Şehirde

Bu sabah yağmur vardı şehirde
Ağır uykusundan uyandırdı
Sokakları, evleri,yolları.
Hunharca yağan yağmur
Bir bir siliyordu geceyi
Usul usul yıkıyordu şehri.

Sağanaklarda ıslanıp
saçaklarda üşüdü kuşlar,
Yağmura sarılıp yıkandı ağaçlar,
Ağaçta yapraklar.
İnsan seslerinin her rengine bulaştı
motor sesleri,korna sesleri
Acı acı öten vapur sesleri.
Ve her bir sesi
kendi sinesinde susturdu damlalar.

Pencere arkasında
Sessizce ve sensizce izledim yağmuru.
Uzun uzun yağıp taştı damlalar
şehrin her sokağından
usul usul içime.
İçim yağmur yüklü bir buluta devşirildi
sabahın en karanlık vaktinde.

Bu sabah yağmur vardı şehirde
Yağıp durdu her yere.
En çok da bana yağdı
En çok da bende ağladı bulutlar.
Şehrin yağmurlarında yıkandı gözlerim.
Sensizliğin yağmurlarında ıslandı şehir gözlerim.
Gözlerim yağmura,yağmur gözlerime karıştı
Ve yağmur olup yağdı gözlerim şehre.

Sen uzakta ve uykuda,
sensizlik ise baş ucumda iken
Sensizlik şehre
Şehir gözlerime
Gözlerim sensizliğe
Yağmur olup yağdı,
Özlem olup ağladı,
Sel olup aktı bu sabah inceden inceye...