Yağmur Şiirleri Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Yağmur yağıyor yine,
Kasım'ın kim bilir kaçıncı akşam üstü?
Her yer karanlık,
Sanki geceyi beklerken,
Gece olmuş bir gündüzü öykülüyorum...
Bir sokak lambasının altında,
Sırıl sıklam öpüşen sevgilileri hiçe sayıyorum...
Gözlerim onlarda asılı kalıyor içim burkuluyor,
Keşkeler dilimi ısırıp ısırıp kanatıyor...
Ve ben,
Umursamıyormuş gibi yapıp,
Çayımı yudumluyorum,
Boğazımda nicedir duran gemici düğümlerine aldırmadan,
Hani diyorum,
Hani vardı ya benim de bir ilk aşkım
Yağmur şiirleri okuyacağım bir göz ağrım...
Sonra soğuk havanın yedi renk ayazı uyandırıyor beni...
Gerçek hayattayım,
Yağmur şiirleri okuyamayacağım dudakları öpüp,
Kibirli gülümseyişler bırakmaya devam ediyorum...

Sakız kokusunu duyuyor musunuz?
Çocukluğuma gidiyorum..
Dönmemek o cehennemden,
İyi olur muydu bilmiyorum,
Çünkü bana yağmur şiirleri okuyan bir babam hiç olmadı..
Bir göz ağrım,