Yağmur şahitti aşkımıza Şiiri - Günay Aktağ

Hatırlıyor musun sevgilim,
Seninle el ele dolaştığımız o günleri...
Mevsimlerden bahardı, aylardan nisan
Ve yine nisan yağmurları yağıyordu üstümüze.
Gök delinmişti sanki,
Bulutlar param parça olmuştu.
Bulutlar arasından yağmur bizi seyrediyordu,
Adeta...
Biz se, aldırmaksızın yağmura,
Tüm zorlukları göğüsleyerek
Devam ediyorduk yolumuza...
Aşkımızın gittiği yere kadar gidecektik hani.
Nerden bile bilirdik yolun sonuna geldiğimizi.
Nerden bilirdik, aşkımızın bir gün biteceğini.
Ayındılar bir tanem bizi, yok ettiler.
Yok ettiler aşkımızı..
Ne istediler masumca bir birini seven iki gençten.
Nasıl kıydılar bize...
Ne istediler mutluluğumuzdan...
Nasılda severdik bir birimizi nasıl....
Yalnız yağmur şahitti aşkımıza,
Ve delice sevdamıza....
Kim ne derse desin!
Değişmez benim bu sevdam,
Yüreğim yansa da,
Aşkımız kor kalsa da,
İçim acıyla dolsa da,
Yerim mezar olsa da,
Nisan yağmurları yağdıkça
Benim sana olan aşkım hep yaşayacak..
Çünkü yalnız yağmur şahitti,
Bizim aşkımıza ve delice sevdamıza....