Yağmur Özlemi Şiiri - Ahmet Kısa

Bu yıl pek barışmadı yıldızımız seninle,
Hasret gideremedik, o ılık, ıslak teninle...
Sensiz ağır geliyor kuru sevdaların yükü,
Neredeysen gel artık, dilimizde acı türkü...

Ne o! Küstün mü kekik kokan dağlarıma?
Uğramaz oldun köyüme, üzüm bağlarıma.
Kapımızı çalıyorsun ama içeri girmiyorsun,
Uzaklardan göz kırpıyor, bizi görmüyorsun...

Ne günah işledik ki söyle de bilelim bakalım,
Kapatma yüreğini bize, gel mutluluğa akalım...
Sen susuzluk nedir bilir misin, hiç tatmadın ki...
Kuru dalların yavan gölgesinde hiç yatmadın ki...

Tozlu kaldı göç bilmeyen serçelerin kanatları,
Hani nerde o geveze kurbağaların serenatları...
Bir yavru ceylân ağlıyor, sütü bitmiş annesinin,
Çorak toprak sana hasret,kokusu yok nânesinin...

Çocukluğumun kâğıttan gemileri kızağa çekilmiş...
Belki gelirsin diye, bu yıl tohumlar erken ekilmiş...
Hadi gel sevgili yağmurum, gülsün artık yüzlerimiz,
Bekletme sevenlerini, bak! Susuz ağlıyor gözlerimiz...