Yağmur oluyorum Şiiri - Oktay Çekal

Yağmur oluyorum…

Al beni sensizliğinin boşluklarından
Yoktum kendimde, kaç zamandır.
Hasretinin dik yokuşlarındayım, özlemlerim ulaşamıyor,
Aslında zamanı harcıyorum sadece,
Yavaş yavaş…

Sevip te ulaşamamak ne demek bilir misin?
Hep yörüngesinde dolaşıp, gözlerinin çekimine girememek,
Hep karanlığın kör gözlerine bakıp ta, görünememek,
Bilir misin yalnızlığımın mum ışığında eriyorum,
Damla damla…

Ya sen kaç gece uykunu feda ettin, yüreğinin yangınlarına,
Bir bardak su olup aktı mı, sevdan duygularından,
Adımların kayboldu mu, gecenin sokaklarında
Amaçsız dolaştın mı, aysız gecelerin kuytularında,
Üşüdün mü mesela…

Bir rüya gibi karışıyorum siyahın tüm tonlarına,
Bulunmaz yapıyor beni, anlamayanlara,
Kendi halimde durgun bir rüzgâr oluyorum esmeyen,
Yamaçlarımda serinliyor hayatın ateşi, ıslanıyor
Yağmur oluyorum…

Oktay ÇEKAL
04.01.2013-00.14