Yağmur olmak vardı;
Çatlamış tenlere merhem,
Daralmış yüreklere soluk olabilmek için.
Kapkara bulutların arasından göz kırpan
Yıldız olmak vardı şimdi;
Yeni bir sabahtan istenen dilek,
Yarınlara taşınan umut...
Sevmek vardı geceleri karanlığa inat;
Yalnızlığı işlemek ilmek ilmek,
Dizelere taşımak hayatı,
Yaşamak, şiir gibi yalansız.
Yanında olmak vardı;
Henüz dinmiş yağmurların ıslattığı caddelerde
Sabahlara yürümek el ele, omuz omuza...
Ama yokum işte, yoksun!
Geceler sabaha yine varacak.
Kim bilir kaç kez, bu geceki gibi yağacak yağmur;
Sevdandan miras bir hazan taşacak dizelerden,
Geceler sonum olacak, şiirler yalan!
24-05-2003
Nazan DanacıoğluKayıt Tarihi : 4.6.2003 16:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!