Yağmur Kar Şiiri - Günal Aydın

Aah İstanbul
Kara kışımda geldim sana
Yağmur yaş dinlemeden
Dilenci gibi düştüm yollarına

Sevdan sağanak olmuş yağıyordu
Üstelik otogarda içim titriyordu
Bir an Günal dediğin duyuldu
Ah İstanbul kalbim duruyordu

Hayaldin bende
Yada bir rüya belkide
Kayboldu herşey gözümde
Ah İstanbul ellerim değince ellerine

Neydik biz iki garip yürekmi
Nasıl güzeldik ikimiz
Kız kulesiyle Galata misali
Ah İstanbul can evimin Özlemi

İyiki geldimde aşk dilendim gözlerinden
İyi sevdik ikimizde gerçekten
Her nefeste bin hasret çekerken
Ahh İstanbul
Yasaklarda sevdim seni ben

Kovsanda gidemem kapından
Bir kölelikki çok eski Zaman'dan
Sakın bırakma zincirlerimi
Ah İstanbul
Mahrum etme sana olan mahkumluğumdan beni

Yedi kule zindanların mabedim olsun
Yedi tepedede bir sen durursun
Yetti canıma dinmez hiç hasretin
Ah İstanbul aşk olda gel ne olursun