Fânusu kırılmış köhne bir lamba
Alaylı gözlerle bakar sokağa.
Göğe serilmiş siyah muşamba
Bazen su olur akar sokağa.
Pencere, pencere çapkın pencere,
Ne kadar âşıksın inen yağmura!
Elini sürme ki düşerken yere
Benziyor rûhumu yıkayan nûra.
Ne de hoş oluyor seyri yağmurun
İndikçe sıyrılır rûhumun pası.
Almayın câniler gecemi, durun!
Gecede şâd olur gönül elması.
(1986)
Nizamettin SaltanKayıt Tarihi : 15.3.2005 10:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Saltan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/15/yagmur-ii-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!