Yağmur Gözlüme Şiiri - Nuri Özdemir

Ben gece depremi,sen güz güzeli.
Ben aşkın tersten yazıldığı bir roman
Sen usul boylu bir ceylan.
İhanetten miras,dünden prangalı bugünümle
Ayrılık tozu yutmuş yüreğimle
Ellerine bıraktım kendimi Yağmur gözlüm.

Günah kasırgasında savrulan tenimle
Haset damgası yemiş kalabalıklığımla
Ve yalnızlık-aşk arası bir suskunluk anımda
Yakalandım yağmur gözlerine.

Gönlüme ipekten göz bağı çeken yorgun şiirlerim
Gülücüklerinle parlayan kucağına yuvarlandı.
Dudaklarımın son yangını,gözlerimin son hakimisin.

İki kaderdik,İki yürek,İki fani eserdik.
Şimdi zor bir kaderin ellerinde birleşti alınyazımız.
Bir muamma yangınıydım,yağmur gözlerinde titriyorum.
Biliyorum,gözlerin ağladıkça Ben ağrıyorum.

Yağmur gözlüm,En güzel güz aşkım.
Seninle her acıya varım.
Seninle yarınların baharlarına hazırım.

Ben Gece Depremi,Sen Güz Güzeli.
Ben ayaz bakışlı,yirmibirinde bir şair
Sen ondokuzunda yıldızlara hasret bir sabahın kızı.

Şimdi yaralı bereli bir şarkını nakaratında
Bugünsüz,dünü gayrıresmi bir hevesin ortasındayız.

Gece Deprami olup da kalbini titrettiğimde
Sokağa çıkıp üşütme gözlerindeki ıslak ışığı.
Benim sevgim gözlerinde saklı bir damlada farzet.
O damla düştüğünde ben de hüzne düşerim.

Sen En Sıcak Güzümsün Yağmur Gözlüm
Seni Toprağın Yağmuru Sevdiğinden Daha Çok Seviyorum...