1968-Yaşam bir kum saatidir.Bilinç kumdur...
Yağmur bulutların çökerdi, geceden...
Gün bulanık;
Gün, geleceğim için karanlık...
Neden, hep banaydı revalık?
Geride bıraktığım, dün değilmiydi?
Zaman mı, aydınlığa hasretti?
Yoksa, ben mi döneceğin zamana?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu bendeki hayranlık,
Mavi gözlerineydi...
Yağmur bulutları senin,
Yağmur gönüllü benim...
güzel dizeler...
tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta