yagmur engel odaklanmama,
delice yagıyor altında kim var kim yok demeden! ...
oysa bu akşam giderken eve,
çok zamandır yapmaya cesaret edemediğim şeyi yapıp,
seni düşünecek, şarkımızı üfleyecektim ıslık ıslık.
dedim ya;
yagmur engel odaklanmama...
hey gidi sen hey! ...
ömrümün ilk tufanı,
ömrümün ilk yangını.
bunca yıl, farkında bile olmadan;
kimbilir kaç kez ıslandık aynı yağmurda ne dersin? ...
ben sayamadım,
dedim ya;
yagmur engel odaklanmama...
kaç sokak kaldı eve...
belki bir sigaralık daha,
açmayacağım şemsiyeyi bu kez,
yagmur aldırmıyor bana,
bende ona aldırmayacağım
ıslanacağım,
tıpkı gittiğin gün olduğu gibi,
aglayacagım...
sahi;
ne kadar oldu,
kaç yıl geçti...
hatırlayamıyorum,
dedim ya;
yagmur engel odaklanmama...
sokagımın başındayım,
apartman girişinde,
zile bastım..
hadi be meleğim,
bu kez sen aç bir defalığına! ..
29/12/04 marmaris/muğla
(şiirli-günler gurubuna hediyemdir)
Kayıt Tarihi : 29.12.2004 21:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!