Yağmur Elbisesi Şiiri - Ayşe Uçar

gökyüzü aynasından ince ince sızıyor damlacıklar
her damla bir dokunuş her damla bir söz
yarım kalmış bir mutluluk
kırık umut

sokaklar terlemiş
sular boşalıyor kaldırımların ağzından
şemsiyeler renk cümbüşü birer birer açılıyor boşluğa
hızla geçen bir araba çamur sıçratıyor
otobüs bekleyenlere

içimde su zambakları sabahın ruhuna işleyen
ıslak montuma çarpan
her damla
gün ışığı

toprak kokusu
yaprak hışırtısı mazgallara sürüklenen
bazı peronlara trenler uğramayacak zamanın eskittiği yerlerde
tahta bavulların gölgesi artık siyah beyaz fotolarda
ne bekleyen kaldı
ne beklenen
sessizlikte

gökyüzü yere düşmüş sanki
bulanık sular akıyor eski bir kitapçının terkedilmiş kapısının önünden
çarpık sislerin buğu dansı çarparken soğuk yüzlere
yağmur elbisesini giyinmiş yaprakların
dalları eğilmiş
yerlere

her bir damla şiir
her bir damla körpe ilham
yağmur efsunlu bir rüya sanki
içinden geçiyorum bu sihirli bir dünyanın
hâlâ uykuda bazı evler bazı sokaklar
tenha kalbimde çocukluğumun lirik flütü
dans eden serçelerin neşesi yağmur tıpırtıları
içimde bir şarkı bin hüzün bir hasret
damağımda buruk bir tat
dilimde sükut

yağmur diner
hüzünlü fısıltıların çarpıntısı tüm kalplerde
bir gülüş bir bakış bir dokunuşta noktalanır an
yağmurun içindeki huzuru özümserken toprak
geçmişin anıları yağmur şekeri tadında
erir zihinlerde

zaman hızla akıp geçer küçücük dünyanın içinden
ıslak kalplerimizden

............................

2905202510:09