Önceleri; göğsümüzü bir örs bir gibi döven,
Onu bir kalıba koyan imanımız vardı.
Ümidimiz, şükrümüz, tevekkülümüz vardı.
Avuçlarımızı açıp yalvaracak yüreğimiz,
Yağmur istemeye yüzümüz vardı.
Duaya şemsiyesiyle giden, umut dolu,
Sapasağlam bir kalbimiz vardı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta