Yağmur Denizi

Rüzgarın çaldığı yağmurum
Göklerdeki sarayımdan kaçırılan tenimle
Düşeceğim insafsız ayakların altına
Can veremeden çorak topraktaki fidana
Lağımlarda nefessiz kalıp öleceğim
Oysa umutluydu bana can veren şimşekler
Göstermişti düşeceğim kum çölünü
Söylemişti kızgın kumlarda ecelle buluşacağımı
Bir yıldırım eşelemişti kupkuru mezarımı
Şimdiyse rüzgar götürüyor tabutumu
Yeryüzü denen cehenneme,gayyaya
Kızılca kıyametler kopuyor beynimde
İrkilen güvercinler yıkanıyor damlalarımda
Sokakta insan yok
Oysa onlardı asıl yıkanması gereken
Titreyerek tepeden tırnağa ıslanması gereken.

Çatlamış yüreklere sular salmalıydım
Diriltmeliydim solan kızıl gülleri
Beni seyre dalmış göze nur olmalıydım
Neylersin
Yağmur bile anlamsız bu şehirde
Betonda kayıp giden bir ıslaklık yalnız
Kaldırım taşlarını neşelendiren meddah
Kiremitlere can veren gizli bir öpücük
Ne çok anlam saklı bende oysa
Gören göz anlar neden yollara düştüğümü
Gökleri bırakıp kirli taşlara çamur oluşumu
Parçalanmış gönüller anlar
Sesimiyse yalnız
Kulağı kirişte mahkumlar
Ve anlamak isteyen anlar.
22.04.2009
Ankara