Beklemek ne zulüm
Gece ve ben
Hep seni istedik gülüm
Haber var ölümden
Dönersen sözünden
İnadına yalnızlık
Yine gece
Ve aylardan nisan
Kaybolup gittin sessizce
Ne yapar sensiz insan
Bilmiyorum
Yarın nasıl olur ama olacak
Bizleri yaşatan
Bir dizi hayal değil de nedir sanki
Umut safsatası içinde büyüyen bebek
Gün gelir
Birde bakarsın ki olmuş
Dünyayı küçücük kanatlarında taşıyan
Şehir yavaş yavaş gömülürken karanlıklara
Sen ve ben iki ayrı ucunda iki ayrı bahtsızı Ankara’nın
Omuzlarımızda sevda yükü yüreğimizde yaralarla
Peşindeyiz tüm olmazları olur yapmanın.....................
Şimdi sen gözlüklerini takıp usulca geçtin daktilonun başına
Az önce koyduğum çayın deminde buram buram tütüyorsun
Ah annem yalnız gecelerimin sonu
tüm karanlıklarımı aydınlatan ışığım
nasıl güzeldin sen güller gibi, ah soldun mu
beyaz saçlarını dalga dalga taradığım
göğsünde uyurdum hep
tek korkmadığım yerdi orası
Zulüm her zaman göz yaşı ve acılarla gelmez ki
Bazen de en güzel gecelerin ardından kahkahalara saklanırda
Farkına bile varamazsın ağlamak mı gülmek mi
Yüzünde gülücükler yüreğinde kahkaha
İnsanız dostum insan olmak zor sanat bileceksin
Hem yalansız riyasız dost gibi doğru seveceksin
Zaman en güzeli zamanların
Yaşamak doyasıya yaşamak
Baharla birlikte canlansın anıların
Güzel şeymiş şu sevgi ile tanışmak
Sen benimsin ebediyen ben senin
Ve umutlar hep bizden yana
Hasretin bir acı öykü sakın bana anlatma
Yokluğun en büyük yara gidip kanatma
Sakın benden ayrı ola ki tek adım atma
Köpekler gibi sevdalıyım hala sana
Evlilik aşkı öldürür diyorlardı ya
Hani her şeyde önce saygı
Öyle özlüyorum ki seni
Ankara sensizliğini hiç sevmedi
Bilmiyorsun
Ama bilmelisin,
Hala nerelerde duruyorsun
Bir gün mutlak dönmelisin
Git diyordu telefon da
titreyen sesin
Git gecelerin uzasın
baş tacım
Fonda şarkısı zeki mürenin
Gitme gitme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!