Yaramızda Kalsın Şiiri - Füsun Uluşahin

Bazan öyle yaralar açılır ki ruhunda,
Ne zaman nasıl oldu farkına varmazsın.
Ne yapsan da açılmışdır bir kere.
Kanamaya başlar önceleri inceden, inceden.
Canını yakar belkide zaman zaman.
Ve her canın yandığında,
Sen biraz daha büyüyüp güçlenirsin.
Kabuk bağlasa bilirsin ki geçecek.
Fakat senin de büyümen duracak.
Kaşımaya başlarsın onu tatlı tatlı.
Bazen bilerek, bazen se farkında olmadan.
Arada bilerek kabuğunu kaldırırsın hatda,
Sırf iyileşmesin diye yaran.
Hep kanasın istersin.
Kanasın ki sen büyümeye devam edebil,
Kanasın ki sen daha da güçlen.
İşte o an anlarsın sebebini.
Seni sen yapan şeydir aslında o yaran.
Hep orda, senle kalsın istersin.
Ve bir şarkı dökülür dudaklarından,
YARAMIZDA KALSIN..