Ve yağmur durulur
Bir şehir akar caddelerden
Mazgallara biriken
Gün görmemiş çocukların
Masum ve pak günleridir
Şehrin kaldırımlarından geçer
Üstü başı çıplak
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Hangi yürek bir yağmur çocuğu değil ki... Her biri nice boranları, nice fırtınaları yaşamış, nice baharları hep teyet geçmiş... Kimileri kışta baharı yaşamış yaşamasına da, sor bakalım ne yaşamış...
Ne hayattan zevk duymuş, ne bir lokma ekmeyi anlının terini silerek yemenin zevkine varmış... Zor mudur... Zordur elbet ancak yokluğun çocukluğu daha iyidir ve hayata insanı daha kavi, daha hazırlıklı yapar... Daha çocuk yaşta olsa bile iki ayağının üstünde durmayı öğretir...
Güzel, anlamlı ve bir o kadar akıcı şiirinizi kutluyorum Mehmet Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta