Yağmur Bulutları Taşıyordum

Yağmur bulutları taşıyordum
Başımın üzerinde
Ve puslu bakıyordum dünyaya
Tek gözlü penceremden

Siyah güllerim vardı
Ellerimin arasında
Dikenleri batardı avuçlarıma
Kanardım

Her hüzünlü şarkıda
Gözyaşlarım yanaklarımı ıslatırdı
Bir yumru tıkanırdı boğazıma
Konuşamazdım

Kendimi bulurdum
Umutsuz aşk şiirlerinde
Bir şeyler acı verirdi
Çözmeye çalıştıkça
Daha çok bağlanırdım

Eksiklikler vardı
En ufak darbede
Kendini hissettiren
Sıfır noktasına inmeme sebep olan
Yaşamla ölüm arasındaki
O ince çizgide yürüten

Şu anda anlıyorum ki,
Ne aşkmış hissettiğim
Ne de sevgi
Boşlukta kalınmışlığın verdiği acı ile
Düşünülmeye zorlanan
Hayali, romantik bir komedi

Artık, ne yağmur bulutu gezdiriyorum
Başımın üzerinde
Ne de romantik şarkılarda
Gözyaşlarım ıslatıyor yanaklarımı

Yaşıyorum,
Bir başkası için değil
Sadece kendim için
Dopdoluyum
Güneşim içimi ısıtıyor

Yükseliyorum
Basamak basamak
Darbeler beni yıkmıyor artık
Aksine gelişiyorum, büyüyorum
Işığım beni yüceltiyor
Artık korkmuyorum
Çünkü, kendimi biliyorum

01.03.1996/Cuma