YAĞMUR BEKLEMEK
Yağmur yağmıyordu ıslatmıyordu saçlarını, saçlarına hiç dokunmadım; dayayıp burnumu buklelerine hiç koklamadım saçlarını. Hiç bir fotoğraf karesine sığamadım onunla hep dışında kaldım. Hiç bir aşk yaşamadım. Çocuk kalmak için çırpınıp durdum. Aldırmadım “büyüdün adam oldun”lara. Aradım içimde büyüyüp duran aşkın sahibini. Bazen bekledim bulması için beni.
Yağmur yağmıyordu. Ellerinde eldiven vardı zaten ıslatamazdı. Ben bilmem nasıldır elleri hiç elini tutmadım. Tutması için uzatmadım. Sakındım bazen saklandım. Elleri güzeldi eldivenin içinde. Ellerimde olmadığı için severdim ellerini. Elime geçse elleri. Elleriyle öldürebilirim kendimi.
Yağmur yağmıyordu. Toprak saklıyordu kokusunu içinde. Yağmuru bekliyordu. Yağmur yağmıyordu. Saçakları buz tutmuyordu evlerin. Denizin içindeyken yağan yağmurları hayal edemiyordum çünkü unuttum.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta