Yağmurun sesini dinliyordum Toprağın çiçeklerin bulutların Denizlerin kokusu vardı havada Sarıçiçeklerin baharında açan
O gece kar yağıyordu Son yapraklar da düşecekti artık Safran çiçekleri de neredense Sanki karşımda hep sen vardın
Morarmış dudaklarınla Yine sendin uzaklaşan Dağınık kumral saçların Gayya kuyularını gizlermiş her zaman
Aydınlık göklerin güvencesinde Söz verip ant içiyordun Sonra birden kayboldun “ Tüm yeminlerine karşın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta