Yağmur Adam..* Şiiri - Nihat Gülle

Soğuk,puslu bir sabah ayazını peşimden sürüklüyorum
Yalnızlığımı köhne bir sandalın dansında avutuyorum
Hüzün yağmurları yağıyor göz pınarlarımdan,üşüyorum
Seni ve senli anıları arkamda bırakarak amaçsızca yürüyorum

Gül dudaklım seni bu kadar severken neden ayrılıyoruz
Bir kafede oturdum,düşündüm birlikte ne kadar da mutluyuz
Senin kaprislerin,benim gururum bu aşkın sonunu getirdi
Sevgi denen adsız çeşme bak şimdilerde susuzluktan kurudu

Ben yağmur adamın, şimdi sensiz ne yaparım diye düşünüyorum
Martı çığlıklarına karışıyor ahlarım,uzat gül dudaklarını üşüyorum
Sensizlik bulvarında kalabalıkların arasında kaybolup gidiyorum
Son vapurla gelirsin belki diye limanda umarsızca seni bekliyorum

Nihat Gülle
Şair ve yazar