Yağmur Şiiri - Tahsin Özmen

ne zaman yağsa yağmur…!
hoş bir hüzün sarar beni...
saçlarıma billur damlalar oturur
umut akar kirpiklerimden
karaşın bir bulutun şifalı elleri dolaşır şakağımda
masum günahlarmı alnımdan siler götürür
.
yağmazsa yağmur…!
hıçkırık tutar sokakları
bütün şehir ağlar hüngür hüngür

ne zaman yağsa yağmur…!
gülümseyen bir umut düşer toprağa
el sallar gelincikler..renkler sarhoş olur
yüreğim…su sesinde sevgi
hayellerimden yaptığım yap-bozlarda
saksıda güneşlenen menekşe huzuru bulur
-ki huzur gönlün gelincik tarlasıdır-
.
yağmazsa yağmur…!
bozkır yeşili soyunur
dudağı ıslanmaz yetim toprağın…gözü bulutlarda kalır
deli ırmaklar şelâleler kurur

ne zaman yağsa yağmur…!
gözlerimden şiirler…
udumun lâmelif tellerinden şarkılar dökülür
rengârenk açar gökkuşağı...
erir yüreğimdeki buzullar...sarışın güneş görünür
bahar gelir taptaze...her yan çiğdem çiçeğe bürünür
.
yağmazsa yağmur…!
susar renkler susar kokular…boyunlar bükülür
çiçekler açmayı…kelebekler uçmayı unutur

ne zaman yağsa yağmur…!
salkım saçak söğüt fısıltıları…
pıtır pıtır toprağın mutluluk şarkıları duyulur
yasemenler, begonviller
kardelenler, sarı laleler açar gönül bahçemde
tomurcuklanır umut ağaçları domur domur
.
yağmazsa yağmur…!
ne av mevsimi ne de kiraz mevsimi
renk vermez erguvan…kokmaz sarı saçlı ıhlamur

ne zaman yağsa yağmur…!
kıpır kıpır bir yaşam büyür içimde
göğümde kelebekler uçar…
cıvıl cıvıl kuşlar kanat vurur
.
yağmazsa yağmur…!
gül bitmez topraklara döner Dünya
başak olmaz, bağ bozulmaz, harman savrulmaz
silinmez kara yazgı…hayat durur

/…ne zaman yemyeşil gülüşüyle yağsa yağmur…!
çığ gibi büyür aşk…
sevgi tuğlalarıyla yuvalar dokur…/

//...demem o ki yağmur...
düşerse bereket
düşmezse felaket olur...//

1982