Yağmur…
Yitik bir sevda sağanağında
Maziden bir rüzgar, hiç durmamacasına
Yağmur…
Kimsesizliğimde üşüyen yanım
Aşkın en son hali
Ve noktası tüm yaşanmışlıkların
Yağmur…
Gülümsemende bir ışık
Karanlığımda gökkuşağının bin bir renkleri
Uçurumumda ince bir dal
Yokluğunda ölürüm
ne olur gitme, kal
Yağmur…
Şimdi ay ışığı penceremde
Kalbimin çırpınışları
Avuçlarımın arasında ürkekçe
Adın geliyor aniden
Ve bir damla yaş gözümde
Yağmur…
Ne denir, ne söylenir bilmem ki
Hani bazen bakışlarda yeter
Dile gelmese de kelimeler
Anla beni
Başlasam da bitmez ki söylenecekler
“söylenmeyen ne varsa,
ve ne söylemek gerekirse bundan sonra”
Kayıt Tarihi : 3.12.2009 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)