Yağmur Yağmur Gel Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Ben seni seviyorken senden habersiz
her gece yağmurlar yağıyordu yürek oyuklarıma
dona çeken ellerim yokluğunun hezeyanları altında can veriyordu her gece
bedenim soguk ve kekremsi oluyordu sensiz aldığım her nefesim
bir acı sağ yanımda 1000 acı sol yanımda uyku haram dı göz bebeklerime
güldüğümü gösteren resimler solmuş
koca kent sus pus olmuştu

dilim dudaklarıma çarpıp geri dönüyordu suçlu bir mahkum edası ile
avuç içlerimde ızdırap dikenleri ayrık otlarına savaş açmış
kulaklarımda o hiç duyamadığım sesin
çetrefilli tüm senlerim kelimesizdi tüm şiirlerim

ve sen hiç gelmeyen sevgili

öyle bir zamanda gel ki saçlarımdan akları
dilimden acıları ve gözlerimden yaşları al
yokluğunda naçar olan bedenim bir ayrılıkla daha sınanmasın
gelişinle yeniden güller açsın gamzelerim de

öyle bir gel ki

her bastığında çıplak ayakuçların inletsin kaldırım taşlarını
utansın gece mateminden soyunsun yalnızlık
koynuma girerken acılar sık alnına ve yeniden ek avuç içlerime aşkın kardelenlerini
hadi sevdasında ürkek yüreğinde mert yarim
dola aşkı diline sök yüreğimi akan her damla kanım helal dir sevgine
sensiz bir hayatı yaşatma bana

geleceksen işte böyle gel

kırmadan
dökmeden
üzmeden
mertçe
cesurca
seven gitmez sözüne imzanı ata ata gel
kırılsın yokluğun kemikleri dökülsün sensizliğin dişleri
yağmur yağmur gel
yağmur yağmur