Kıskanmak ayıp mı ?
Kimseyle paylaşamamak
Esen rüzgârlardan bile sakınmak
Suratını okşayan yastığı bile kıskanmak...
Saçlarına dokunan tarağı
Dudaklarına değen çay bardağını
Vicdanıma yenik düştüm
Şimdi tüm şiirler bana küskün
Sanki herşey cezalandırıyor beni
Biraz hastayım çok azda üzgün
Gözlerimden öfke damlıyor
Çekiliyor kanım denizin çekildiği gibi
Bağırsamda karşılık gelmiyor
Üstüne görmemezlikten geliyorlar
Sanki öldüm de gömmüşler gibi
“Düşüncelerim ah şu düşlerim
Kimi zaman vezir kimi zaman esir edenim
Bir fanusun içinden okyanusu seyretmekteyim
Ah benim tertemiz düşlerim , berrak düşüncelerim”
“Aşk yolunda acı çekmek mübah dediler
Sanki bilmezler benim acıyla doğdumu
Her yutkunduğumda boğazıma birşeyler saplandığını
Gözlerimden damla damla kanlar aktığını
Çığlıklarımın tüm şehri inlettiğini
Uykularımdan sıçrayarak uyandığımı
Gözlerinde hayat bulmak senin
Saçlarında büyümek
Dudaklarında yaşamak
Kollarında ölmek isterim
Ellerinin arasında ellerim
Gözlerinin karşısında gözlerim
Sol yanımdan düşen göz yaşı misali
Kırık kanatlarıma sığındı yer istedi
Hava bozuk puslu göz gözü görmüyor
Ama sen biraz daha yaklaşıyorsun gözlerime
Hissediyorum seni kalbimin meyve vermeyen bahçelerinde
Kenetlendik birbirimize
Vurun ki tüm cihan inlesin
Hadi kalkın tüm uluslar
Kırın tüm prangaları zincirleri
Duysun bunu kral cellat ve efendi
Bozun tüm düzenleri
“Mutluluğun ezgisiydi bu
Aynı fonda buluştu tüm aşıklar
Arkadan tiz bir ses duyuldu
Hepsi sadece rüya
Uyanın, gidiyor yarınlar
Uyanmak mı ?
O KIŞ AKŞAMI
O kış akşamında soğuk bir rüzgar geçti üzerimizden ,
O rüzgar ki rüzgarların en güzeli en görkemlisi.
Bir kış akşamında seni hatırlamak , sevmek ne görkemli birşey.
Yapraklar dökülüyor tenimin üzerinden tenine hasret ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!