Gökyüzünün maviliğine sığındım
Bir rıhtımda elimde cigaram
Boğazımda düğümlenen sözcüklerle
Rüzgarın kollarına bıraktım kendimi
Sessizlik sağır etti kulaklarımı
Bugün biraz daha mağrur gözlerim
“Ellerinden tutup en güzel çiçek bahçelerinden birinde gezmek seninle
Yahut bir sahil kenarında yada kahırlarla dolu dipsiz bir uçurumda
Saçlarını gemime yelken yapıp uzak deryalara açılmak isterim
Bakire topraklara ayak basmak
El değmemiş ormanlarda koşuşturmak
Bir çocuk gibi sevinç çığlıkları atmak isterim
Bir vuslat vaktidir ki göz ile sineme değmez
Kapanmış yollar ki geçmeme izin vermez
Dursun bizi döndüren şu bir garip girdap
Goncalar açtı bahçemde seni dünyaya değişmem
“Gözlerim yorgun düştüyse
Düşüncelerim tutsak edildiyse
Bedenim hasta düştüyse
Tutmuyorsa ellerim kalemi
Haykıramıyorsam içimdekileri
Aşamıyorsam hala kendimi
“Ucu bucağı olmayan bir yoldayım
Yürüyorum sessiz ve usulca
Seyre dalıyorum etrafımda olan biteni
Birden ürperti geliyor nedensiz
Gölgemde bile yanımda arıyorum yârimi
Bir gülümseme geliyor içimden sebepsiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!