garipsen bürünüp keder eleme
her vakit burnundan hırsla solursun
kafayı kullansa bey der aleme
yağcılık yaparak mutlu olursun
aşk ile sevgidir en kutsal duygu
insan insana hep gösterir saygı
biterek içinde dünyevi kaygı
yağcılık yaparak mutlu olursun
fakir isen zehir hayat hep ağı
yorgan döşek ister pamuk yapağı
az asil çevreye attın kapağı
yağcılık yaparak mutlu olursun
el yare gül derer buket bırakır
seninse başında şapka bere kir
arada az takla atman gerekir
yağcılık yaparak mutlu olursun
yapsalar arada sana kıyağı
ayakların görür kızak kayağı
belini doğrultup hem de bayağı
yağcılık yaparak mutlu olursun
kralsın giymedin başına tacı
bu dünya ne gaddar bu dünya acı
iş işten geçmeden tez vakit hacı
yağcılık yaparak mutlu olursun..
Kayıt Tarihi : 29.1.2017 17:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!