Yağmuru hep çok sevdim ben,
Bereketti, özlemdi kaybedilene,
Arkasından gitmekti umutların.
Sevmekti börtü böceği, arkasından mis gibi kokan toprağı…
Islanırken sanki gözyaşlarımla buluşurdu damlalar.
Tesadüf bu ki çok kez acılarımla birleşmiştir yağmurlar.
Yağmurla gelen sevgi... Ve O... Sonsuza kadar mutlu olmak kim istemez ki... Özellikle sevalı insanın yanındayken... Onunla gülmek... Onunla ağlamak... Kaleminiz ve mutluluğunuz daim olsun... Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta