Ömrünü deli yanmış kendi başından aşkın mumu
Adımlar arkasında gidiyorsa gölge
Bir yere çıkmalı buyol sakın gecikme kendine
Karanlığında kaldım diye aynanın
Ne olursun korkma sakın çünkü
Aslıyla özdeşmenin harcı bu,
Dokun şuna,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla