Yadigar Gamlar Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Bazen bir kelamdır dili hatırlatan
Bir soru özü dışa çıkaran
Aşk desen çoktan firari gönülde
Yaş yolun yarısına varmışken çoktan

Naif bir tebessümdür beni yaşama ulaştıran
Şimdi akşamın flu yüzü karşımda
Ayaklarım yalın
Üşümekte avuçlarım
Yüzüm mahzun yine
Kanıyor duygularım

Kayboldu gün ufuktan usulca
Yadigâr gamlar kaldı koynumda
Zifiri karşılayacak gecenin yine
Yine kalem ağlayacak satırda
Gri bir duman yükselir tavana
Gözüm üstünde düşlerimin

Bir nefes sana
Bir nefes yalnızlığıma
Kederin günaydını bekler bedeni sabaha
Sakisi olmuşum soğuk aydınlığın
Pişman terliğim yanı başımda
Dargınım yine yastığımla
Başım dik
Gözüm açık uyanıyorum sabahlara...