Atsak atız n’olmuş, biz asil soydan
Arabacı atı değil bu, arap kırmasından
Köy yerinde yerimiz eşekten önde
Kızı biz taşırız köy düğünlerinde
Öyle anırmak yok ayıptır ayıp
O, eşeklerin yaptığı, terbiye kayıp
Biz asil soydanız nalımızdan belli.
Hey hanımefendi, biraz yana çekilin
Gelin geliyor gelin, haydi yol gösterin
Biraz ağlasa, sıkılsa da tülbent altında
Ben biliyorum mutludur,hem de heyecanlı
Aslında güzel kız,beğendim hem de canlı
Öyle göz koymak asil bir ata yakışmaz
Köy yeri bu göz koymak aman ha,olmaz.
At dediğin, söylendiğini anlar ve yapar
Sağa dersin sağa çeker, yavaş dersin durur.
At dediğin kafasından ne hülyalar uydurur
Hele çeşme başına gelince kır atı görünce
Kır at dediğim, bir kısrak, oynak mı oynak
Hadi şimdi cilveleşmeyi bırak,önüne bak
Olur mu beyim olur mu; böyle de yapılır mı..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!