Yine ağlar,
Kurtlarla,kuşlar…
Şüphen mi var oğul?
Yine hüzünlenir kendi dillerince,
Ülkendeki tüm varlıklar…
Kutlu “Yada” taşı,
Parça parça edilip,
Taşıyınca uzak diyarlara arabalar,
Hatırla;
Kurumuştu ırmaklar,
Çatlamıştı topraklar…
Yine kurur yiğidim,yine çatlar…
Kim demiş,bir yerine,
Üç tayın düşecek diye…
Aynı kapıya mı çıkar sandın,
Şu dünyada tüm hesaplar? ..
Kanla sulanan toprağın,
Kamburu olmaz! ..
Verme,sakın ha! ..
Verilmez bu taşsız mezarlıklar! ..
Halûk Şan DİKMEN
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 29.4.2014 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haluk Şan Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/29/yada-tasi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!