Yüzerken timsah gözleri avda,
Bir balık indirmiş,
Midesine…
Ama kısmet bu ya,
Pek yanmış sonradan canı,
Küçük bir kılçık,
Saplanmış diş etine…
Çıkaramamış,
Kocaman diliyle…
O sırada bir sinek kuşu görmüş,
Acısından utanmamış,yardım istemeye…
“Ocağına düştüm sinek kuşu,
Yardım et Tanrı rızası için,
Çıkar şu kılçığı gel de…”
Meğer kuşcağızda dertliymiş,
“Yuvam suya düştü,timsah kardeş…”demiş…
“Şükür ki daha batmadı,
Henüz yüzmekte…
Sırtına alda kıyıya götür,
Yavrularım var içinde…”
Timsah,”Tamam..”demiş,
“Ama sen kılçığı çıkar önce…”
Minik sinek kuşu gagasıyla,
Çekmiş,çıkarmış kılçığı…
Sonra yalvarmış yine:
“Hadi timsah kardeş ne olur,
Şimdi sözünü tutma sırası sende…”
Timsah sinsi sinsi konuşmuş:
“Hay aptal kuş,
Şükret sizleri yemediğime…
Kim dedi sana,
İşini garantiye alma,
Önce kılçığı çıkar diye?
Şimdi kendin bak,başının çaresine…
09.04.1995
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 6.6.2006 15:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haluk Şan Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/06/timsah-ile-sinek-kusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!