Yâd Şiiri - Metin Toprak

Sor kendi kendine
Uyandığında her sabah
İlk defa görüyormüşcasına
Ellerini
Sür yüzüne
_______kulağına
___________gözüne
Sor şükür niyetine
Vicdanına
_______yüreğine

Siz
Çarkın dişlisine hiç kapılmamış
Şansli insan
Çok içten bir gülümsemeyle
Hiç' merhaba' dediniz mi birine?
Hor görmeden
__________böbürlenmeden

Çok içten bir selamla
Sıktınız mı nasırlı elleri
Hiç
Dallarını kırmadan
Derlediniz mi çiçekleri?

_____(Küfran hıçkırıkları duyuluyor boşlukta
_____Kurumuş göz pınarlarında,yok artık yaş
_____Hiç okunmaz iken yaşam sevinci
_____Ve istenci
_____Ne mutluluk belirtisi bulunur bakışta
_____Ne dertsiz,tasasız bir baş)

İşte siz!
Ve biz!
Varsa içimizde
Ve diyebiliyorsak ki
İnsanız

Saklayıp susacağız içimizdeki
Boş
Ve yoz hüzünleri
Bir gün
Getirip de usumuza
Düşünebilirsek
Ve duyabilirsek
-hangimi getiriyoruz aklımıza? -
Derinden derine çekilen ah’ı

______(Belki bir kapı komşun-hiç görmediğin-
______Yatağa mahkum
______Belki uzak bir diyarda,bir evde
______Yitirilmiş
______Duaya bile varamayan eller
______Vuslata
______Ve dünyaya hasret
______Göremeyen gözler)

Rahat yaşamamız için
Bu evrende
Ve görebilmemiz için
Yeniden doğar gibi,sabahı
.........

Sen
Sor ki kendi kendine
Sonrakiler de sorsunlar
Yaşatalım anılarımızda
Ki ölmemiş olsunlar

kutbo
Adana.06.09.2009