Yağmurun ıslattığı boş kaldırımlarda,
Sonsuzluğa yürüyen yabancıyım.
Yıldızların Ay'a küsüp kaybolduğu gecede;
Ağlayarak şiir yazan yabancıyım.
Kimse tanımaz beni kendi şehrimde,
Kendi şehrimde kendime yabancıyım,
Aşkın ne olduğunu bilmeyen bu Dünya'da
Ben mutluluğa yabancıyım.
Tanımadıklarından mıdır? bilmem,sebebini bilmem;
Ben bu dünyada sevilmeye yabancıyım.
Ağlamaktan kör olsam,susmaktan dilsiz,
Ben yinede kendime yabancıyım...
Henüz genç benim kalemim,
Yaşlanmaya yabancıyım.
Karşıma hala çıkmayan sevgilim,
Ben sanada yabancıyım....
Anıl Aslan
Anıl AslanKayıt Tarihi : 13.4.2011 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!