Yabancılığında,Kendine Alıştığın Gibi

Bu gece dilimi edebe düşürdüm
Mutluluğu elime alıp sevmek geliyor susamışcasına
Kağıta düşürüp mısralarla sevmek geliyor korkarak
Kısa da olsa,en azındanda olsa bir mısrada sevebilmek mutluluğu
Zor dostum zor
Akıl gördüğünü tarif eder,sever
Hisler akla muhtaç,kör düğüm kadar kör
Neyi neyle yazacaksın?
Kalemin tanıyormu onu
Mısraların tanıyormu?
Ya da en ağırı Yüreğin tanıyormu?
Korkuyorsun dimi cevap vermekten
Hayır cevabını diline indirmekten
Yabancısın,bilirim....
Vazgeçme derim
Emekleyeceksin başta yazarken
Düşeceksin canın acıyacak
korkma hüzünlerin yanında
Yürü bu yolda yorulmayacaksın
Ve zaman gelecek
yorulmamaktanda yorulacaksın
Tıpkı kötü alışkanlığın hüzün gibi
Bırakamadığın hüzün gibi olacak
Mutluluğada alışacaksın
Yaşamı farkedeceksin ölümü düşünüşlerinde
Hüznün arkasına düşüceksin kimi zaman üç nokta mutluluğu
Yada hüzün mısralarının altında den den geçilmiş mutlu mısralar...
Alışacaksın her şeye günün birinde
Yabancılığında,kendine alıştığın gibi....