Yabancılaşmak Şiiri - Jînger Colemêrg

YABANCILAŞMAK

sonra diyeceğim ki,
bu ne kuru soğuktur
dudaklarına saplanan,
gözlüğümün camını ısıran,
siyah kirpiklerin üstündeki elmaslar?
Sevelim,
henüz bir diğeri yabancılaşmamışken,
yağmurlar adresimizi unutmamışken..
ve diyeceğim ki
öldüler eski insanlar,
meşkuller şimdikiler,
birbirlerinin kuyusunu kazmakla,
şekil vermekle bedenlerine..
estetik cerahlar taşıyor bıçaklarını,
hayır
değilsin kadınım,
diyeceğim ki
devrim cefasını çektik,
sefasını sürenlerlesin,
aldatabilirsin önüne geleni,
aldanmaz görürler belki ihanetini,
bilirler
kendine koyduğun
sidik çıkan etten
sarhoş olduğunu senin..
paralarıyla sömürür kapitalistler devrim vaazında
dişiliğinle sömürdüğüne ne demeli?
bilmiyorum ki
ne kaldı senden sana artık
yeni sular aktı
eskimiş köprünün altından
kırışmış yüzden söylüyor küfrünü
eskimiş gözlerim
ve diyeceğim ki
ağırlığında yürüyebilirsen yükünün
hiç durma
git
cefan sefana nisan yağmuru olsun.