Bir Bilsem Şiiri - Jînger Colemêrg

Bir Bilsem

Alın
yalnızlığıma bulaşan
kalabalığı üstümdem
o dipçik,
buruşmuş dudaklarımı
kötümser vuran,
omuzun üzerine düşmüş gözlerin,
ah nasıl devrilmiştim
o ilk mahpus önündeki yüzüne,
o doyumsuz beklentilerden bir gün
düşünce gölgeler arkalarına,
bilemez ne kimse ne ben,
ak göğüsünü
eski zamandan,
küçülmüş gözlerimden başka.
kamburumda bir yağmurun göleti,
aşk gülleri besleyen geçmiş.
öyle olmuyor şimdiki sevdalar,
öyle sevmiyor birileri,
benim seni sevdiğim gibi
ah bir bilsem
yüzünün
hangi kente sığdırdığını kendini
bir bilsem