Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Pencereler
Şu milyar pencereli taş yapılardan
yükselen şey uygarlık(mış) diyorlar
gökyüzünü,yeryüzünü,evreni
dinamitle,buldozerle,benzinle deliyorlar.
gökyüzüne bakamazsın is,duman
yere sağlam basamazsın kayıyor
kum gibi kaynıyor trafik canavarı
nefes almaksa yaşamak arkadaş
balkon açık,açılmış pencereler
sivri bir mahzendesin,yolunu kaybetmişsin
ölsen külün savrulmaz ırmağın sularına
kendine kilitlisin; gökte,yerde,karada
kimi sepet sarkıtıyor taş duvar
gülmüyor yüzleri satıcıların
yaparken yıkıyorlar kentlerin dengesini
dengesizlik dengesinde cambazlar
kanatıyor toprağın atardamarlarını.
milyarlarca pencere pramit çıkmazında
küf ve gizem kokuyor irkiliyorsun
korkuyorsun yaralısın,öfkelisin,yalnızsın
yabancısın kendine gökdelen batağında.
pencereler; çürümüş bin cesetin
ürkünç göz çukurları! ...
Sevim Kırgezen
(Buğulu Düşler Durağı şiir kitabımdan 14.10.2005-Karacabey)
Sayın şair yorum olarak şiirimi gönderdim kabul etmeniz
dileğiyle,sevgi ve saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta