Yabancılaşan Aşk; Hoşçakal…

İki yanağım hala hasret avuçlarının sıcaklığına.
Nereye giderim bilmiyorum ama
Yürüyorum, sonu sen olmayan yollarda.
Ne adı kaldı mazinin
nede sarıp sarmalayan kaldırımları, bende.
Anlamsız..Suskun..Körelten bir şey bu.
Ancak hissediyorum
Ağaçlarda,
Kuşlarda,
Ve şu arnavut haykırışlarda.
Bana benzer bir şeyler var sanki.
Bir umuttur düşlüyorum işte...

Yardım et...çünkü unutuyorum da..

Hiçbir şeyde olmasa da
Ayakuçlarında belki,
Belki de evine uzanan
Ayakkabıların yabancılığında.
Mutluluğu anlatan, eskiyi söyleten
Beni de sana hatırlatan bir şeyler vardır aslında,
Ama… sen de haklısın,
Görmezden gelmek, Duymazı oynamak
Bilmeze sığınmak daha kolay bu zamanda…

Acele et… Sende yok oluyorum…

Nedense izin vermiyor, bu şehir bana
Benim işim daha zor sana oranla
Anlayacağın yine sen geliyorsun aklıma.
Sonra diyorum ki
‘’Başkalaşmış bir aşkın
Yabancı izleri olsa gerek, evet buda geçecek’’
Geçecekte..bugün,bu havada
Ve inadına can acıtan bir şeyler var sanki?
Yalana benzer bir şeyler…
Sanki yalancıya…Haksızlığa..
Biraz sana… Biraz da bana benzer…
Saklanmış hatta pusuda…
Suçlamaya hali hazır, suçlanmaya ise alışık..
Bilmiyorum, ne gerek var,
Bilmiyorum benden alacak daha neler var?
Her neyse işte…
Ama gerek yoktu
Bunca oyuna ve böylesi yalan bir masala.

Dikkat et…serden geçtim de senden düşüyorum..

Şartmıydı umut yüklemek
vapurun yalnız yolcusuna.
Yaşıyordu kendi başına
Bilmesede olurdu
‘’balıkların yıkadıkları çamaşır’’ masalını.
Tutunmasam da olurdu şehrarazatın masallarına.
Okumasa da..Dokunmasa da yüzyıllık bir yalnızlığa
Olurdu, başa çıka bilirdi bu adam tek başına
Ama şimdi düşünmeden büyümek imkânsız.
Ne yapsam bilmiyorum.
Biliyorum düşünmemek lazım
Ama lazım olana yürüyemiyorum.
Gülüyorum belli etmemek için
Yine de olmuyor,
Üşüyorum ve biraz da değil hep seni düşünüyorum
Bilmiyorum, ne gerek var,
Bilmiyorum benden alacak daha neler var?
Her neyse ama gerek yoktu
Bunca oyuna ve böylesi bir masala

Yabancılaşan aşk hoşça kal..
Önce sen gitmiştin,Şimdi ben gidiyorum…

Mart/2010