Yabancı Şiirlere Yağmur Yağar

Senin şehrine yağmurlar yağardı o zamanlar,
Sen bilmezdin ama, ben şehrimde ıslanırdım habersiz.
Üstelik hava güneşli ve yabancıydı gökyüzünde bulutlar.
Sen kokardı toprak o vakit, yağdıkça nasıl sarardı ruhumu.

Islak ama soğuk değil, sana sarılmak şehrinin yağmurlarında
Senin haberin olmaz, orada gün sıradan telaşlarda
Sıcacık odanda camın ardından izlerken yağmuru sen
Sırılsıklam sen yağardı ruhuma farklı coğrafyalarda.

Şehirler arası bir yolculukta içimde kelebekler uçuşur,
Şiirler arası bir yolculukta kapanır mesafeler
Vuslata yaklaştıkça durur zaman bitmeyen yollarda.
Şehrinde sıradan bir günü yaşarken sen
Cam kenarı bir yolculukta dökülür mısralar
Ve şiir olur şehrinde aynı havayı solumanın heyecanı

Bir otobüs terminalinde yazılır son mısra
Ve kavuşmak için beklenirken kalabalığın içinde
Saatler geçer, bekler yazılan şiir ve onca yolun yorduğu yürek
Senin Şehrine yağmurlar yağardı yine
Ben ıslanırdım şehrinde, bulutlar tanıdık.
Ve senin şehrinde yabancı kokuyor topraklar.

O şiiri gözlerine bakıp okuyamadım
O son otobüs sadece yüreğimi uzaklaştırmadı
Şiir olmuş seni, o terminalde buruşturup bıraktım
Bir bankın sessiz karanlık yalnızlığına.

Yıllar sonra bir gün, bir şiire düşecek bakışların,
Çok tanıdık mısralar diye içinden geçireceksin.
Sana her sustuğumda, gözlerime bakmadığın için,
Bilmeyeceksin, o şiirin çok önce sana yazıldığını.
O şiir yazıldığında yağmurlar yağardı yüreğime
Ve toprak aşk kokardı o zamanlar…

Sebahattin Abi