Yabancı sevgi Şiiri - Dilan Gürbüz

Durduğun yerlerde oyalandım biraz.
Taşların şeklini,çiçeklerin rengini
hatta sana merhaba diyen kim varsa tanıdım biraz.
Sana tutundum önümde uçurumlar vardı .
Ruhumun sıkıştığı bu köhne yerde
seninle avuttum ,yosun tutmuş duvarlarımı.
Belki saymayı bıraktığım tren garında,
sabahı karşılayan uğur böcekleri ve karıncalar
birde bilmem kaç çocuklu simitçi amcalar
seni tanır gibi baktılar bana.
Oysa ben kaybettiğim parçamı arıyorum .
Soluk mavi bir hüznün suya yansımasıdır umudum.
Belki kırık bir inançla biraz da inatla.
Paramparça bir aynada suretini arar gibi.
Belki belirsiz bir rüyada ismini duyar gibi.
Günleri sayarken yılları karalanmış bir takvimden yaprakları çalar gibi.
Sana adadığım bütün duaları ezberden okuyan birine dönüştüm .
Şimdi ayak izlerini arıyorum geçtiğin sokaklarda.
Bana bir ihtimal ver ,çok yol aldım ,yorgunum biraz.