İnsan yaşamın göç yollarında
Gereğince mola verdiği duraklama devriyle
Yılları boyunca da kaşılaştığı kültürü
Din-devlet değişimi aşaması kaçınılmaz
Ya da zorunlu muydu?
Üç ilişki genellemesi diyarı
Dudaklarla kalbin arasında ıslak gezi
Seni ve nefesini müzik ritmi gibi
Duyumsamak insan-doğa ilişkisi arası
Sanki yer-zaman, yaradılış ruhu, iç ve dış toplamı
Tümüyle sevgi yumağına benzer
İnsan-toplum arası sanki aşk durağına eşdeğer
Değişim ve ya süreklilik-savaş hep birer birer
Sen takıl orada, nerede mavi sanıyorsan çiçeğini
Benim asil kanımda dün yitirdiğim yerde
Beyaz bayraktı yaktığım teslim varlığı
Tepe tepe kullan yarınları
Seninle yormayacağım yine ıslak karanlığı
Yağmur sesinde sırılsıklam yastığımın yanında
Sevda coşar insan-insan arası ılık rüzgar o fırtına
Davranış-mutluluk ve devlet-barış inancıyla
Sevilesi yüreğidir son ilişkiye bağlamı
Boyutuyla da dörde yükselen ilişki geneli
Gerçek kutsal değerlikleriyle karşı karşıya
Bugün bu yol aşımına bir kavşak olan yine tarih
Geleceğe yazılacak medeniyet evrenselliği dileğine
Yayılma-yabancılaşma süreci bir yenilenme diye
Yerleşik hayata geçmiş bir toplum olan bilimden
Değişik toplumlar ürünü tarih’e kadar
Araya sanat, felsefe stratejisine sığmak ister
Tüm bu eğitimde ağlayan sen olamazdın
Bu işte unutulmazlarım…
Yabancı bizi yazdı, biz talihsiz olduk mu?
Anlamak için miydi?
Tanıyıp daha güçlü saldırmaya mı?
Talih kuşu bizimle
Esere hayranlıklar ise bizlerin ve uygarlık bilgileri….
Yazmak için de hayal gemilerinin dolaştığı
Bizim filozofumuz yok, hayat felsefemize de katık
Katillerin ulusal kahraman, şairlerin vatan haini olduğu
Ya oynar ya ağlarız sanılar vurgunuyla dolu dolu
Yabancı bizi yazdı, biz talihsiz olduk mu?
Biz Türk’üz! Yerden göğe maviliğin resmiyle
Biz bize benzeriz! Sen yine yorulmak iste ama…
Ben yormayacağım kendimi senin edebinle.
Adım Türk soyadım Türklüğüm ve sadakatım var daha...
Yüreğim Türkiye! Ne Mutlu Türküm Diyene! öz dil sözüm
Türkün doğuşudur düşünmek! aşkıyla ilerleyiş duruşum!
13 Mayıs 2006
Sevinç KavukKayıt Tarihi : 13.5.2006 12:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin binlerce fikri var ve bir onca da kuruntusu... İnsan olmanın sancıları, kökeninde hep aynı unutkan, ihmalkar, hırslı, bencil ve ham dikenleri olan insan gülünün dramı yatıyor.
Tebrik ediyorum, muhabbetle kalın...
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (9)