Yabancı Şiiri - Ahmet İshak İnal

O gün mü değiştin, yoksa çoktan mı
Bir yabancı gibi baktın gözümün içine
Sanki o eski halinden hiç iz yoktu
Gülüşünde bile bir gariplik vardı
Üşüyordun, temmuzdu oysa
Söyle, seni kim kırdı böyle sessizce

Bir zamanlar gözlerin yola düşerdi
İçinde umut, ucunda ben varmışım gibi
Şimdi öylece geçtin yanımdan,
Bir selamı bile çok gördün sanki
Adımı hatırladın mı içinden,
Yoksa ben de silinenlerden miyim artık

Bir çay söyleyeyim mi, eskisi gibi demli
Şekerli mi içiyordun, yoksa artık sade mi
Ellerin neden bu kadar soğuk şimdi
Ve sesin… ne kadar uzak, ne kadar yorgun
Sen ne zaman vazgeçtin o sıcacık kız olmaktan
Ben ne zaman kaybettim seni, haberim bile olmadan

Saçların dağılırdı rüzgârda çocukça
Şimdi düzgün, düz, hesaplı, suskun
Gülüşün eksik, neşen sahte
Gözlerin sanki yıllardır ağlamış
Bir ben mi kaldım eskisi gibi
Yoksa sen mi değiştin herkes gibi

Böyle bir kız değildin sen eskiden
Sana ne yaptılar, kim aldı gülüşünü
Bir yabancı gibisin artık,
Yakınımda ama bin yıl ötede
Ve ben… hâlâ ilk tanıdığım hâlini bekliyorum
Bir daha hiç gelmeyecekmiş gibi.