Yabancı Şiiri - Muhammed Raslan

Dört bir yanında insanlar,
Kimseyi tanımıyor ama bu yabancı,
Kulağında hep sözler, hep sözler…
Hiçbirini duymuyor ama bu yabancı.

Dört bir yanında insanlar,
Kendi halinde ama bu yabancı,
Üzerinde hep gözler, hep gözler…
Kimseyi görmüyor ama bu yabancı.

Yürüyor yine aynı sokaklardan,
Artık ezberinde ama hala yabancı,
Gecesi aynı, gündüzü aynı,
Yıllar geçti ama hala yabancı.

Bir dünya hayalinde, gecenin bu saatinde,
Yolundan sapmış bir yabancı,
Kendi mutluluğu derdinde, nefsini tutuyor elinde,
Çabalıyor ama özünde bir yabancı.