Yaban sanıyor Şiiri - Hamiye Gül

Cam kırıklarıyla dolu kalbin;
Dokunsan el kanıyor,
Dokunmasan döş kanıyor.

Düş kırıklarıyla dolu yüreğin,
Sahip çıksan baş ağrıyor,
Çıkmasan döş ağrıyor.

Yalnızlık dolu sokakların,
Taşısan bel sırt ağrıyor,
Taşımasan aşık diz agrıyor.

Suskunluk dolu dilin,
Konuşsan avazın çıkmıyor,
Konuşmasan ses soluk çıkmıyor.

Bilmiyorlar ki seni yüreğim
Herkes seni şu diyarda
Bir garip el yaban sanıyor...